توی اون شام مهتاب کنارم نشستی
عجب شاخه گل وار به پایم شکستی
قلم زد نگاهت به نقش آفرینی
که صورت گری را نبود اینچنینی
پریزاد عشق را مهاسا کشیدی
خدا را به شور تماشا کشیدی
تو دونسته بودی چه خوش باورم من
شکفتی و گفتی از عشق پرپرم من
تا گفتم کی هستی تو گفتی یه بی تاب
تا گفتم دلت کو تو گفتی که دریاب
قسم خوردی بر ما که عاشق ترینی
تو یک جمع عاشق تو صادق ترینی
همون لحظه ابری رخ ماه رو آشفت ...
به خود گفتم ؛ای وای مبادا دروغ گفت ...
گذشت روزگاری از اون لحظه ناب
که معراج دل بود به درگاه مهتاب
در اون درگه عشق چه محتاج نشستم
تو هر شام مهتاب به یادت شکستم
تو از این شکستن خبر داری یا نه
هنوز شور عشق رو به سر داری یا نه...
تو دونسته بودی چه خوش باورم من
شکفتی و گفتی از عشق پرپرم من
تا گفتم کی هستی تو گفتی یه بی تاب
تا گفتم دلت کو تو گفتی که دریاب
قسم خوردی بر ما که عاشق ترینی
تو یک جمع عاشق تو صادق ترینی
همون لحظه ابری رخ ماه رو آشفت ...
به خود گفتم ؛ای وای مبادا دروغ گفت ...
هنوزم تو شبهات اگه ماه رو داری
من اون ماه رو دادم به تو یادگار
|
کاش می شد که نرفت |
کاش می شد که نرفت
کاش می شد که بمانیم
و بسازیم خانه ای با گل دل کشور عشق کجاست؟
صحبت از رفتن و بیزاری نیست
پای رفتن لنگ است جای ماندن اینجاست
فکر فردا باشیم حاصل ما اینست
کاش می شد که نرفت
وزمان را بوسید و زمین راپوشید. |
|
بعضی وقتا باید.... |
|
بعضی وقتا باید عاشق شد و گریه کرد بعضی وقتا باید کور شد و فیلم بازی کرد
بعضی وقتا باید مهربون شد و ایثار کرد بعضی وقتا باید جدی شد و دادوهوار کرد
بعضی وقتا باید عاقل شد و نکته دانی کرد بعضی وقتا باید دیوانه شد و آزادی کرد
بعضی وقتا باید شادمان شد و پایکوبی کرد بعضی وقتا باید غمگین شد و زاری کرد
بعضی وقتا باید بچه شد و بازی کرد بعضی وقتا باید بی خیال شد و همینجور تماشا کرد
بعضی وقتا باید....
    |
سلام
خیلی قشنگ نوشتی
عالی بود
موفق باشی
ستاره