باور کن

        

                        << باور کن  >>        


                                 

باور کن ، تمام حرفها و قصه ها را باور کن. مثل باریدن باش. مثل بوئیدن باش. برای یک نفس ، برای یک زندگی عاشق باش. باور کن ، پشت شبها همیشه سپیدی هست و تو می توانی همه نور را لمس کنی و من از نور وجود تو روشن باشم. و صبح را به مقدم عشق تو هدیه دهم.

چشمهایت را باور کن ، که مرا به دنیایی خیالی در این بیهوده بازار زندگی می برد. گوشهُ چشمی ، نظری بر من انداز که چگونه محو تماشای توام! ... همه جانم ریخته در یک لحظه دیدار تو ...دستهایت را باور کن ، که مرا ناخواسته و خواسته به هر کجا که بخواهی می برد. به‌آنسوی دوردستها و اینسوی لحظه های عشق ... حتی نزدیکتر از گریه های عاشقی و تب و تاب و تشویش و انتظار ...

دلت را باور کن ، که پاکتر از شبنم روی اقاقی هاست. پاکتر از پرواز و دیدن آبی آسمان. دلت پر از مهر و پر از فریاد . صدایت را باور کن که پیچیده در ذهن کوچه های خلوت و بی عبور من.

تو ! ، تو نازنین خودت را باور کن ! همه دنیای منی. دنیا را باور کن که برای توست. آوای زندگی برای توست. نجوای شب و همهُ لحظه ها را باور کن. تو پاکتر از همه آنچه که هست ، تو زیباتر از پگاه و رقص ستارهای شب. از طلوع تا طلوع برای توست.

باور کن....

<<< ... و من >>>

امشب ، دوباره دلم برای خودم تنگ شده . دلم یک عالمه برای خودم ، تنگ شده. این چه حس قریبی که دوباره پس از روزها و ماه ها به سراغم اومده. این چه بغض تلخ و بی حسابی که اینچنین آزرده ام کرده. ... خواستم خودم رو فراموش کنم اما نشد . امشب همه چیز دوباره خراب شد . خراب .............................................

تقدیم به همه دوستانم..........